Sunday, July 26, 2015

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အဓိပၸါယ္ (၁)

                  ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း  ျပန္ေတြးလိုက္တုိင္း ရီစရာလုိလုိနဲ႔ အရင္ေပၚလာတာ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ ကို မိန္းမခုိးေပးခဲ႔တဲ႔ကိစၥေလးဗ်။ အက်ိဳးေဆာင္ေကာင္းလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၂ေယာက္လုံး-ေထာင္က်မလုိျဖစ္ခဲ႔တာေလ။ခင္ဗ်ားရွိတုန္းက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဒါ မၾကာမၾကာ ျပန္ေျပာျဖစ္ခဲ႔ၾကတယ္ေနာ္။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ငယ္ငယ္က ဒါမ်ိဳးမ်ား-အက်ိဳးေဆာင္ရမယ္ဆုိ လႊတ္၀ါသနာပါတာလား။ မွတ္မွတ္ရရဆုိ ဒါမ်ိဳးကူညီလိုက္ရတာ ၅တြဲေလာက္ရွိမယ္။ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ၀ုိင္းခဲ႔ရတဲ႔ကိစၥေလာက္ေတာ႔ဘယ္အတြဲမွ-ဒုကၡမမ်ား-စိတ္မၾကပ္ခဲ႔ဘူးဗ်ာ။ဘယ္နဲ႔…. အိုေက ေလာက္တယ္။ အဆင္ေခ်ာေလာက္တယ္ဆုိျပီး က်ဳပ္တုိ႔ဇာတ္လိုက္ၾကီးကို-ကူညီလိုက္မိတာ။ ငါးပါးေမွာက္ေတာ႔မလုိ႔။ ခုိးေပးျပီး၃ရက္ေလာက္က်မွ ေကာင္မေလးက အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္-အိမ္ျပန္ပို႔ေပး-လုပ္ေတာ႔တာမုိ႔လား ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာခင္ဗ်ားကလည္းခင္ဗ်ားအိမ္ သူတုိ႔၂ေယာက္လက္ထဲထားခဲ႔ျပီး တျခားအမ်ိဳးေတြဆီ သြားအိပ္ေနလုိ႔။  ကြ်န္ေတာ္ကလည္း ေကာင္မေလးမိဘမ်ားဘက္ကို ဖုံးထဲကေန (ကိုယ္ဘယ္သူဘယ္၀ါမေျပာ၀န္႔ပဲ) -ဘာမွမပူပါနဲ႔တုိ႔။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္း ကို-----နဲ႔  အတူရွိေနပါတယ္တုိ႔။ ေအးေအးေဆးေဆးရွိပါတယ္တုိ႔။ အခ်ိန္တန္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ျပန္အပ္ပါမယ္-
-အာမဘေႏၱေတြခံ-ျပီးလုိ႔။  ေကာင္မေလးဘက္ကဘယ္ေနမလဲ။ ရဲစခန္းမွာ လူေပ်ာက္တုိင္တာ။အမွဳဖြင္႔တာ။  သမီးဓါတ္ပုံ ရဲစခန္းေတြမွာေ၀ျပီးရွာေဖြတာေတြလုပ္ေနၾကတဲ႔အခ်ိန္ ။ကားဆိပ္ရထားဆိပ္ေတြဆုိ-လူျဖန္႔ရွာေနၾကတာ။ သတင္းျပန္ၾကားရတယ္။  သူတုိ႔က မ်က္ႏွာၾကီးေတြ ။ လူၾကီးခ်င္းရည္ရြယ္ထားသူကလည္း ရွိ-ဆုိေတာ႔ အရမ္း-စိတ္ဆုိးေနၾကတဲ႔အခ်ိန္။အဲလုိအခ်ိန္ အိမ္ျပန္ပို႔လုိ႔ကေတာ႔… ကြိဳင္ပဲ။
က်ဳပ္တုိ႔ဇာတ္လုိက္ၾကီးက ေကာင္မေလးကို ခ်စ္သာခ်စ္တာ။အေတာ္ရုိး။ဆုိရမယ္။    ဘာမွ မလုပ္တတ္မကိုင္တတ္ဘူး။  ေကာင္မေလးကုိ လက္လႊတ္ရေတာ႔မွာပဲ-လာလာျပီး က်ဳပ္တုိ႔ေရွ႕ တျငီးျငီးတညူညူနဲ႔ေၾကြျပ-ေနလုိ႔သာကူညီလုိက္ၾကတာ။ ၃ရက္ေလာက္ေနမွေကာင္မေလး အိမ္ျပန္ပုိ႔လိုက္ ကေတာ႔ အမွဳၾကီးျပီ။ ေကာင္မေလးဘက္က ေကာင္မေလးကို ျပန္နားခ် သိမ္းသြင္းၾကမယ္။ အေသအခ်ာပဲ။ ေနာက္ဆက္တြဲ-ဇာတ္လမ္းက-က်ဳပ္တုိ႔ဇာတ္လုိက္ၾကီး ေက်ာ္မေကာင္းၾကားမေကာင္းအမွဳနဲ႔ေထာင္က်။ကြ်န္ေတာ္တုိ႔လည္းေသြးေဆာင္ဖ်ားေယာင္း ကူညီ ေတြနဲ႔ အမွဳတြဲ။
    အဲလုိေတြးမိမွကြ်န္ေတာ္တုိ႔၂ေယာက္ ျပာယိျပာယာ။ဖတ္သီဖတ္သီ။ အပူကပ္လာၾကျပီ။   တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ အဲဒီေတာ႔မွ ေကာင္မေလးကို တကယ္ ေသြးေဆာင္ရေတာ႔တာကိုး ။စိတ္ေမာလုိက္တာဗ်ာ။ အဲတုန္းက။ နင္မျပန္ပါနဲ႔ဟာ။ နင္အိမ္ျပန္ရင္ အိမ္က သူတုိ႔ခ်င္းသေဘာတူထားတဲ႔လူနဲ႔ ေပးစားပစ္မွာ ။ နင္က နင္႔လူ နဲ႔ဒီတသက္လုံးကြဲ။  ငါတုိ႔သူငယ္ခ်င္းက……နင္႔ကိုမတရားခုိးယူေပါင္းသင္းမွဳနဲ႔ေထာင္က်။  ငါတုိ႔လည္းအားေပး ကူညီမွဳနဲ႔ေထာင္က်။အဲလုိေတြျဖစ္လာမွာ။ေကာင္မေလးဘက္က ေဒါင္းေတာက္ေအာင္ရွာေနတာ  ကိုယ္က သိေနေတာ႔   အာေပါက္ေအာင္ရွင္းၾကရေတာ႔႔တာကိုး။ ေကာင္မေလးက ဒါေတြဘယ္ေတြးမလဲ။ ရုိးရုိးေလး-အိမ္လြမ္း။ အေဖနဲ႔အေမကိုသတိရ။ျပန္ခ်င္တာ။
    အေတာ္နားေပါက္ေအာင္ နားခ်ျပီးလည္းကြ်န္ေတာ္တုိ႔စိတ္မခ်ေတာ႔ဘူး။ မေတာ္ သူ႔ဖာသာထျပန္သြားရင္ မျဖစ္ဘူး။ ကိုယ္႔ဘက္က ပိုင္ေအာင္မလုပ္ႏိုင္ရင္ ေထာင္က်ကိန္းရွိတယ္ဆုိျပီး ၂ေယာက္သားပူရေတာ႔တာေပါ႔ ။ ျမိဳ႔နယ္ တရားရုံးတခုမွာ အပိုင္အနုိင္ လက္ထပ္ေပးထားႏိုင္မွ ျဖစ္မယ္-ဆုိျပီးကြ်န္ေတာ္တုိ႔ဇာတ္ ဆက္ ကၾကရတာေပါ႔ေနာ။
          ေကာင္မေလးအိမ္ဘက္က မသိႏိုင္လိုက္ခင္ ပုန္းေနရာကျမန္ျမန္ေခၚထုတ္-ကားနဲ႔တင္။ ျမိဳ႕ထဲထြက္။ မိနစ္၂၀ေလာက္အတြင္းတရားရုံးမွာတက္-လက္မွတ္ထုိးတာ-က်မ္းက်ိန္တာ- အသိသက္ေသ နဲ႔ တကြ ျပီးစီးေအာင္လုပ္။ဓါတ္ပုံရိုက္တာ။ ေနာက္အိိမ္ ျမန္ျမန္ျပန္ပုိ႔ရတာ။  အားလုံးအခ်ိန္ကိုက္။ကြက္တိ။အေတာ္စိတ္မ်ားရတယ္။ အဲဒါျပီးေတာ႔-လက္ထပ္ျပီးစီးေၾကာင္း သတင္းစာမွာ ထည္႔-  အဲဒီမွာမွ ၂ေယာက္ သက္ျပင္းခ်ႏိုင္တယ္။
ဒါေပမယ္႔ သတင္းစာထဲထည္႔ျပီးခ်ိန္ ေကာင္မေလးဘက္ကကြ်န္ေတာ္႔ကိုေျခရာခံမိသြားျပီ။ လက္ထပ္ျပီးစီးျခင္းထည္႔တဲ႔သတင္းစာတုိက္ ကေနတဆင္႔ ကြ်န္ေတာ္႔ဆီ သူတုိ႔လုိက္လာၾကျပီေပါ႔။ ကိုယ္ကလူမုိက္ၾကီးျဖစ္။ ျပန္အပ္ပါ။ ျပန္အပ္ပါမယ္ေပါ႔။   အဲဒီအခ်ိန္ထိ တကယ္တမ္းစိတ္က မေအးဘူး။တကယ္ျပန္အပ္ရမယ္႔ေနက်မွာေသခ်ာေအာင္ ၾကည္႔ေကာင္းေအာင္ ၂ဖက္လူၾကီးစုံေအာင္ခ်ိန္းေပးရတယ္။ အဲဒီမွာ၂ဖက္အဆင္ေျပပါ႔မလားေပါ႔။ ရဲစခန္းမွဴးတေယာက္ကို ေခၚထားရေသးတယ္။ သူ႔ေရွ႕မွာ တခါတည္းျပန္အပ္ရမွာကိုး။ ရဲအရာရွိက ေကာင္မေလးကို ေသခ်ာစစ္ေဆးေမးျမန္း-အလုိတူမတူ-ဆုိတာမ်ိဳးေပါ႔။ ရင္တမမပါပဲ-သူငယ္ခ်င္းရာ။
 ခုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အက်ိဳးေဆာင္ေပးတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းလင္မယားလည္း သာယာေအးခ်မ္းတဲ႔ အိမ္ေထာင္ေလးျဖစ္ခဲ႔။  သားသမီးေတြထြန္းကား ။ ျပန္ေတြးရင္ေတာ႔ ၀မ္းသာ  ေက်နပ္စရာေတြေပါ႔ဗ်ာ။
                  ခင္ဗ်ားနဲ႔ကြ်န္ေတာ္အဲဒီမွာပို ခင္မင္ယုံၾကည္သြားၾကသလားမသိဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔၂ေယာက္ကငယ္သူငယ္ခ်င္း-ေက်ာင္းေနဖက္ေတြမဟုတ္ဘူးေလ။ စီးပြါးေရးလုပ္ရင္း မွသိၾကတာ။ကြ်န္ေတာ္မွာငယ္ေပါင္းေက်ာင္းေနဖက္ေတြရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္လုိက္တဲ႔အခါ က်ေတာ႔ နဲနဲအေနေ၀းသြားၾကတယ္။ သူတုိ႔က ဆရာ၀န္ေလာက မွာ ၾကိဳးစားရုန္းကန္က်င္လည္ေနၾက။ ကိုယ္က တလမ္းေရာက္သြား။ ၾကံဳသလုိ ဘ၀ကိုဆက္။ အခင္မင္ေတြမပ်က္ေပမယ္႔ အဆက္အစပ္ေတြ အေနေတြ-ေ၀းသြားၾကတာေပါ႔။
ဘယ္သူကိုမွ မေျပာျဖစ္ခဲ႔တဲ႔ စိတၱဇတခုလည္း- ကြ်န္ေတာ္႔မွာ-ျဖစ္ခဲ႔တာရွိတယ္။  ကြ်န္ေတာ္ ပထမအၾကိမ္-နရသိန္ကျပန္္လာေတာ႔ၾကံဳရတာပါ။  ငါးတန္းေျခာက္တန္းတုန္းကတည္းက  ေက်ာင္းေနဖက္ဆုိျပီးသူငယ္ခ်င္းတေယာက္အိမ္သြားလည္မိခဲ႔တာဗ်ာ။ ေက်ာင္းေနဖက္ ငယ္သူငယ္ခ်င္း-ဆရာ၀န္ေတြလည္းပါတယ္။ သာမန္လမ္းၾကံဳရင္း သြားလည္ၾကတာပါ။ သူကဆရာ၀န္ေတာ႔မဟုတ္ဘူးဗ်။ဒါေပမယ္႔အစုိးရ၀န္ထမ္းတေယာက္သား။ သူ႕မိဘမ်ားက ကြ်န္ေတာ္႔အေၾကာင္းလည္းသိသြားေရာ ေနာက္ အိမ္မလာပါေစနဲ႔တဲ႔။ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကပဲ တဆင္႔ျပန္ၾကားတာ။ အဲဒီမွာ ကြ်န္ေတာ္စိတၱဇ ျဖစ္တာ။ ခုထိဆိုပါေတာ႔။ ခုခ်ိန္ထိ-ဖဘ- အေကာင္႔ဖြင္႔ေတာင္ ကိုယ္က စ မိတ္ဖြဲ႔တဲ႔ကိစၥ-အေတာ္ခဲယဥ္းတုန္း။ ငါမိတ္ဖြဲ႔ျပီးမွတဖက္က-ငါ႔ကို ဘာဆုိျပီးေၾကာက္ေနတာဆုိ ဘာလုပ္မလဲေပါ႔။
  ခင္ဗ်ားကို ရင္ထဲ အမွတ္တရရွိေနတာလဲ ဒီကိစၥ အဓိကပါပဲ။ လူေတြဟာ ဘ၀ျဖတ္သန္းမွဳေတြမတူၾကဘူး။အယူအဆေတြတမ်ိဳးစီရွိေနႏိုင္တယ္။သူငယ္ခ်င္းေတြျဖစ္လာတဲ႔အခါ -ေပါင္းၾကသင္းၾကတဲ႔အခါ မတူတာေတြ- အသာအနာေတြထား။ ဒါေတြအဓိကမက်ပဲ- ရုိးရိုးေလး ခင္မင္စိတ္နဲ႔ ေပါင္းတာ၊ဆက္ဆံတာ။သူနဲ႔ေပါင္းလိုက္လုိ႔ ငါ ဒုကၡျဖစ္ႏိုင္တယ္။ဒါဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲဆုိျပီးမငဲ႔မကြက္ေပါင္းတဲ႔စိတ္။အဲဒါခင္ဗ်ားမွာရွိတဲ႔သတၱိပဲ ။ခင္ဗ်ား စိတ္က ကြ်န္ေတာ္တေယာက္ထဲတင္မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားသူေတြအေပၚလည္းဒီလုိပါပဲ။
            ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ ဒါ ကအေရးၾကီးလွတယ္ဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က မဆလတေခတ္လုံး ေဘးေရာက္အပါယ္ခံေတြအျဖစ္နဲ႔ ျဖတ္သန္းလာတဲ႔သူေတြ။ ဘယ္သူကမွ ေသခ်ာမေပါင္းခ်င္ၾကဘူး။ရပ္ကြက္ထဲမွာဆုိ အေတာ္မ်ားမ်ားက ရွိန္ျပီး  ေပါင္းရင္ သူတုိ႔ကိုထိခိုက္လာေလမလားဆုိတဲ႔ စိတ္ေတြ နဲ႔ခပ္ခြါခြါေပါ႔။ဒါလည္းေခတ္က သင္ၾကားလုိက္တာထင္ပါတယ္။  အစုိးရ၀န္ထမ္းေတြ အလုပ္အတြက္-ရာထူးအတြက္  ကိုယ္ေရးရာဇ၀င္ေတြျဖည္႔ရတဲ႔အခါ-ႏိုင္ငံေရးျပစ္မွဳျပစ္ဒဏ္ကင္းရွင္းရဲ႔လား။ ေဆြစဥ္ခုႏွစ္ဆက္ မ်ိဳးစဥ္ခုႏွစ္ဆက္ မွာေကာႏိုင္ငံေရးလုပ္သူ ရွိလားဆုိတဲ႔အျမဲပါတဲ႔အခ်က္။  ဒါက လူေတြကို ကြ်န္ေတာ္တုိ႔နဲ႔စည္းျခားေပးလုိက္တာပဲ၊ခတ္ေ၀းေ၀းေနတာေကာင္းပါတယ္ဆုိတဲ႔မသိစိတ္ သြင္းေပးလုိက္တဲ႔အခ်က္-လုိ႔ -ထင္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ၂ေယာက္ စိန္ဂြ်န္းေစ်းထဲမွာ မေအာင္ျမင္တဲ႔ ေဆးဆုိင္ေတြဖြင္႔ခဲ႔ၾကတယ္။  ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ခင္ခင္မင္မင္ပါပဲ။တခါတေလ အားရက္ အရက္စုေသာက္ျဖစ္ၾကတယ္။ အရက္၀ုိင္းက ကြ်န္ေတာ္႔အတြက္ေတာ႔ ေယာက်ာ္းသားမ်ားအရည္အခ်င္းစစ္ရာ ေနရာတခုလုိအေတြ႔အၾကံဳမ်ိဳးပဲ။တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကအရက္၀င္လာရင္ အဆင္မေျပဘူး။မူးလာရင္ အပ္ေၾကာင္းထပ္တာ။ အခ်င္းခ်င္းကို ေဘးကို  ျပႆနာ  လုပ္တာ။  ရစ္တာေတြနဲ႔ စိတ္ညစ္ရတယ္။။ ခင္ဗ်ားက်ေတာ႔အျမဲထိမ္းထိမ္းသိမ္းသိမ္း။ ရီစရာပိုေျပာလာတယ္။ ဘယ္ေတာ႔မွရုတ္ပ်က္ဆင္းပ်က္မျဖစ္ဘူး။ ပိုေပ်ာ္စရာေကာင္းလာတယ္။
          ၈၈ျဖစ္ေတာ႔ခင္ဗ်ား ဂ်ပန္ေရာက္ေနလုိက္ျပီ။ မိသားစုအတြက္ သည္းၾကီးမဲၾကီး ေငြရွာ။ အလုပ္လုပ္ေနျပီ။  ၉၃ ကြ်န္ေတာ္ သရက္က ျပန္လာတဲ႔အထိခင္ဗ်ားျပန္မလာႏိုင္ေသးဘူး။ ၉၆ေလာက္မွာမွျပန္လာႏိုင္တယ္။  ေရာက္ေရာက္ျခင္းခင္ဗ်ားေပၚလာ။ ျပန္ဆုံၾကတယ္။ စီးပြါးေရးအတူလုပ္ခ်င္တယ္တဲ႔။ အဲဒီအခ်ိန္က ျမန္မာျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရးလွဳပ္ရွားတက္ၾကြေတြကို အဖက္ဖက္က ဖိႏွိပ္ကြပ္ညတ္ေနခ်ိန္ပါပဲ။

                                                                                                             ဆက္ေရးပါဦးမယ္ဗ်ာ

                                                                                               ခြန္ဆုိင္း ( ၂၅-၀၇-၂၀၁၅ )

0 comments:

Post a Comment

စာမေရးျဖစ္ေတာ့တာေၾကာင့္ က်ေနာ္ႀကိဳက္ၿပီး ဖတ္ေစခ်င္တဲ့ စာေလးေတြကို တင္ထားပါတယ္ဗ်ာ

Followers

Total Pageviews

အမွာပါးစရာမ်ားရွိေနရင္

Pop up my Cbox

Blog Archive

အက္ဒမင္

အျခားက႑မ်ားကို ေလ့လာရန္

ရွာေဖြေလ ေတြ႔ရွိေလ

စာေပျမတ္ႏိုးသူမ်ား

free counters
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...