ရွင္နွစ္ပါး

Ooba San

တစ္ခ်ိန္က အသက္အရြယ္ၾကီးေသာ ရဟန္းၾကီးတစ္ပါးနွင့္ အသက္ငယ္ေသာ ရဟန္းငယ္တစ္ပါးတို႔ အတူ ခရီးထြက္လာၾကသည္၊ ျမစ္ကမ္းပါးတေနရာ ေရာက္ေသာ္ ကၽန္းမာဟန္မတူေသာ ေခ်ာေမာလွပေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ရသည္၊

ထိုအမ်ိဳးသမီးက သူ႔အား တျခားဖက္ကမ္းသို႔ ကူညီပို႔ေဆာင္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံသည္၊

ရဟန္းၾကီးလည္း မေနသာေတာ့၍ အမ်ိဳးသမီးကို ေက်ာပိုးကာ သယ္ေဆာင္ေပးေလသည္၊ တဖက္ကမ္းေရာက္ေသာအခါ
အမိ်ဳးသမီးအား သင့္ေတာ္ေသာေနရာတြင္ အသာအယာ ခ်ထားခဲ႔႔ျပီး ခရီးဆက္ၾကေလသည္၊ ခရီးတစ္ေလ်ာက္လံုးတြင္ ရဟန္းငယ္ေလး၏ စိတ္ထဲတြင္ ရဟန္းၾကီးသည္ မလုပ္သင့္ေသာ အလုပ္ျဖစ္သည့္ အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးကို မိမိ၏ ခႏၲာကိုယ္ေပၚတြင္ တင္ေဆာင္ျပီး သယ္ေဆာင္သည့္အလုပ္ကို လုပ္မိသည့္
အတြက္ ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေသာ အျပစ္ၾကီးတစ္ခုကို က်ဳးလြန္ထားသည္ ဟု ထပ္ကာထပ္ကာ ေတြးေနေလေတာ့
သည္၊
နာရီအေတာ္ၾကာ ခရီးဆက္လာျပီးေနာက္ အနားယူရန္ ရပ္တန္႔ၾကေသာအခါ ရဟန္းငယ္က
မမ်ိဳ သိပ္နုိင္ေတာ့ဘဲ "ရဟန္းၾကီး၊ အသင္ကား ရဟန္းက်င့္ဝတ္နွင့္ ညီညြတ္ေသာ ရဟန္းတစ္ပါး မဟုတ္ေတာ့ေပ၊ ေခ်ာေမာလွပေသာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးကို ထိကိုင္ခဲ႔ရံုမ်ွမက ေက်ာပိုး၍ပင္ တဖက္ကမ္းသို႔ ပို႔ေပးခဲ႔မိေလျပီ၊"
ဟုကဲ႔႐ဲ႕ေဝဖန္စကားဆိုလိုက္သည္၊
ထိုအခါ ရဟန္းၾကီးက "ရဟန္းငယ္၊ ထိုအမ်ိဳးသမီးအား က်ြနု္ပ္သယ္ပိုးၿပီးခ်ထားခဲ႔သည္မွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ႔ေပျပီ၊ အသင္က အဘယ္ေၾကာင့္ ယခုအခ်ိန္ထိ ဆက္လက္ သယ္ေဆာင္ေနရေသးသနည္း၊" ဟု မိန္႔လိုက္ေလသည္။
----------
Credit to original foreign author.

စံျပန္ဆိုသည္
*****