က်ေနာ္တို႔က ေနာက္တတ္ေျပာင္တတ္တာေတာ့ မ်ဳိးနဲ႔ရိုးနဲ႔ဗ်။

Thanlay Ko

ခုလို သၾကၤန္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အရမ္းေနာက္တတ္တ့ဲ က်ေနာ္တို႔ အဖုိးကုိ သြားျပီး သတိရမိတယ္။
အဖုိးရိွတုန္းက သၾကၤန္က်ျပီဆို မနက္မွ မိုးမလင္းေသးဘူး၊ ရပ္ကြက္ထဲက ကေလးေတြကုိ အိုးမဲလိုက္သုတ္ျပီးေနျပီ။

သၾကၤန္တြင္း ေရစိုမွာေၾကာက္လို႔ ေစ်းေတာင္ မသြားတ့ဲ ေဘးတစ္အိမ္ေက်ာ္က အပ်ဳိၾကီးကုိ ေခ်ာင္းျပီး ေရေလာင္းတယ္။

အပ်ဳိၾကီးကလည္း အဖိုးအေၾကာင္းသိေတာ့ သၾကၤန္ေရာက္ျပီဆို အိမ္ေရွ႕တံခါးမၾကီးေတာင္ ပိတ္ထားေတာ့တာ။ ဝရံတာေတာင္ ထြက္မရပ္ေတာ့ဘူး။
ဒါလည္း မရပါဘူးဗ်ာ
က်ေနာ့္အဖိုးက ရေအာင္ေလာင္းတာပါပဲ
ဘယ္လိုေလာင္းတယ္မ်ားမွတ္လဲ?
က်ေနာ္တို႔ အညာမွာက အိမ္သာေတြက တြင္းအိမ္သာေတြဗ်။
ထရံကာ၊ ကပ္မိုး အိမ္သာကုိ အိမ္ေနာက္ေဖး ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ေဆာက္ထားတတ္ၾကတယ္။
ဒီေတာ့...
အပ်ဳိၾကီးအေနနဲ႔ သၾကၤန္က်လို႔ ဘယ္လိုပင္ပုန္းတယ္ဆိုဆို၊ အိမ္ေရွ႕တံခါးမၾကီး မဖြင့္ဘူးဘဲ ေျပာေျပာ၊ အိပ္ရာအထမွာ အိမ္သာေတာ့ တက္မွာေလ။
ဒါကုိ အတတ္သိတ့ဲ အဖိုးက အပ်ဳိၾကီး မထခင္ အဲဒီအိမ္သာေနာက္မွာ ေရပုံးကိုင္ျပီး သြားေစာင့္ေနတယ္။
မၾကာပါဘူး အပ်ဳိၾကီးတစ္ေယာက္ ေနာက္ေဖးတံခါးဖြင့္ျပီး ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ က်ီးၾကည့္ေၾကာင္ၾကည့္နဲ႔ အိ္မ္သာရိွရာကုိ ခ်ီတက္လာတယ္။
ခနေနေတာ့ အထဲက ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်စ္ဖ်စ္ အသံေလးေတြ ထြက္လာတယ္။
အဲလို မုိးထဲေလထဲ တိုက္ပြဲၾကပ္ေနတ့ဲ အခ်ိန္ကုိက္ေလာက္မွ အဖိုးက အိမ္သာတံခါးကုိ သြားေခါက္ရင္း အသံဖ်က္ျပီးေျပာတယ္... ...
"ေဟး... အထဲက လူခ်ိလား"
"ဟမ္... ခ်ီးတယ္ ခ်ီးတယ္ အဲေလ ရိွတယ္ ရိွတယ္"
"ေအး... ရိွရင္ သႀကၤန္က်လို႔ ေရေလာင္းတယ္... အင့္ဟာ... ဗြမ္း"
... ဆိုျပီး အိမ္သာတံခါးေပၚက လြတ္ေနတ့ဲ ေနရာကေန ေရပုံးလိုက္ ေလာင္းခ်လိုက္ေတာ့တာ။
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ စိတ္တိုတတ္တ့ဲ အပ်ဳိၾကီး ယမ္းပံုးမီးက် ေဒါထေတာ့တာေပ့ါ... ...
"အမ္မေရးေတာ့္... ဘယ္ေတနာလဲ ဟင္... သူမ်ားေခ်းပါတာ ေကာင္းေကာင္းမပါရဘူး ေတြ႔ၾကေသးတာေပ့ါ .."
... ဖင္မေဆးဘာမေဆး ေခ်းတန္းလန္းနဲ႔ တံခါးဖြင့္ျပီး ထြက္လိုက္တယ္။
လူေကာင္ေသးေပမယ့္ အရမ္းလ်င္တ့ဲ အဖုိးကုိ ဘယ္မိမွာတုန္း။
အင္း...
အ့ဲအပ်ဳိၾကီးကလည္း တမ်ဳိးဗ်
ေယာက်္ားမရလို႔လား ဘာလားမသိပါဘူးဗ်ာ တခါတခါ နတ္ပူးသလိုလို စုန္းပူးသလိုလိုက ျဖစ္တတ္တာ။
ေခါင္းၾကီးတခါခါ နဲ႔ မ်က္လံုးၾကီးျပဴးျပီး ပါးစပ္က ဝူးဝူးဝါးဝါး ေျပာေတာ့တာ။
အေမေရယဥ္ျဖစ္လိုက္၊ နန္ကရိုင္းျဖစ္လိုက္၊ မနွဲေလးျဖစ္လိုက္နဲ႔
သူအဲလို ျဖစ္ျဖစ္ေနတာကုိ အဖုိုးက မ်က္ေစေနာက္လို႔ ထင္ပါရဲ႕
တရက္ အဲ့အပ်ဳိၾကီးတစ္ေယာက္ နတ္ဝင္လို႔ ေခါင္းတခါခါ ကုိယ္တယိမ္းယိမ္းျဖစ္ေနတုန္း အဖုိးက လက္ေလးေနာက္ပစ္လို႔ ေရာက္လာတယ္။
ျပီးတာနဲ႔ တင္ျပင္ေခြထိုင္ေနတ့ဲ နတ္ဝင္သယ္ အပ်ဳိၾကီးေပါင္ၾကားက ထမိန္ေပၚကုိ လက္ထဲက ဖားပ်ံေလး ပစ္ထည့္လုိက္ပါေလေရာ...
ဖားပ်ံကုိးဗ်... က်တ့ဲေနရာ ဘယ္ျငိမ္ေနမွာတုန္း တန္းခုန္တာေပ့ါ။
ပထမတစ္ခ်က္ခုန္တာ အပ်ဳိၾကီးပါး သြားကပ္ေနတယ္။
"အမ္မေလး..."... ဆိုျပီး အပ်ဳိၾကီးက လက္နဲ႔ပုတ္ခ်ေတာ့ သူ႔အက်ႌလည္ပင္းေပါက္ကေန ေဘာ္လီၾကားထဲ ဝင္သြားပါေလေရာ... ...
ဘာေျပာေကာင္းမလဲ
ေအးစက္စက္ ေပ်ာ့စိစိအေကာင္ ေဘာ္လီၾကားထဲ ဝင္သြားတာ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည့္ေလ။
သူ႔ဆီဝင္ေနတ့ဲနတ္လည္း ဖားပ်ံေၾကာက္လို႔ ေျပးျပီထင္ရဲ႕
အပ်ဳိၾကီးခမ်ာ ထမိန္အေပၚနား စံုကုိင္ျပီး အမေလး ဘေလးတလို႔ အိမ္ထဲ ပတ္ေျပးေနတာေလ။
ေဘးက မိန္းမေဒြကလည္း ဝိုင္းေအာ္ျပီး အၾကံေပးၾကပါတယ္... ...
"ခၽြတ္ခ်လိုက္ ခၽြတ္ခ်လိုက္... အကုန္ခၽြတ္ခ်လိုက္"
ကုိင္း... အရပ္ကတို႔ ... ကုိယ့္ဟာကုိယ္သာ ျမင္ၾကည့္ေတာ့လို႔။
အဲေနာက္ မၾကာပါဘူးဗ်ာ... ...
အဲဒီပြဲမွာ နတ္ဝင္သည္အပ်ဳိၾကီးကုိ နတ္ေမးဖို႔ ေရာက္ေနတ့ဲ မုဆိုးဖိုကုိမဲလံုးနဲ႔ လက္ထပ္သြားေတာ့တယ္။
ကုိမဲလံုးတစ္ေယာက္ ဘာေတြျမင္ျပီး ဘာသေဘာေခြ႔သြားတယ္မွ မသိတာ။
က်ေနာ့္အဖိုးက အဲလိုေနာက္တာ။
သူမ်ားေနာက္စရာမရိွရင္ သူ႔မိန္းမ က်ေနာ္တို႔ အဖြားကုိေတာင္ မခ်န္ဘူးရယ္။
အဖြားက သရဲေၾကာက္တတ္တယ္။
အဲဒါ တခါက ညဘက္ အဖြားအိမ္သာတက္ေနတုန္း အိမ္သာေနာက္ ထရံေပါက္ကေန အဖြားဖင္ကုိ သြားႏႈိက္တယ္ေလ။
ႏႈိက္တာက ရိုးရိုးမဟုတ္ဘူးဗ်
သူ႔လက္ကုိ ေရခဲေရထဲ စိမ္ျပီးမွ ႏႈိက္တာ။
အလိုလိုကမွ သရဲေၾကာက္တတ္တ့ဲ သူ၊ အိမ္သာတက္ရင္ ေၾကာက္လြန္းလိ႔ုမွ ေဘးကခ်ဳိးခ်ဳိးခၽြတ္ခၽြတ္ျမည္ရင္ကုိ ဓာတ္မီးနဲ႔ ေလွ်ာက္ထိုးၾကည့္တတ္တ့ဲ အဖြား။
မထင္မွတ္ဘဲ ေနာက္ကေန လက္ေအးၾကီးနဲ႔ ဖင္လာကုိင္မွေတာ့...
အဖြားခမ်ာ အိမ္သာထဲတင္ 'ဂိ ဂိ' နဲ႔ တက္ေနလို႔ မနည္း ႏွာနွပ္ယူရတယ္။
အခုဆိုရင္ အဖုိးဆံုးသြားတာ ႏွစ္ ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ရိွပါျပီ။
ေနာက္တတ္ေျပာင္တတ္တ့ဲ အဖိုးကုိ သတိရေနဆဲပဲ။
အဖိုးဆံုးျပီး ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ့ အဖြားက သူ႔အခန္းကုိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ရင္း မျမင္မစမ္းနဲ႔ ဖုန္သုတ္လိုုက္တာ နံရံမွာ ခ်ိပ္ထားတ့ဲ အဖုိးရဲ႕ ဓာတ္ပံု ျပဳတ္က်သြားတယ္။
အဲဒီ ဓာတ္ပံုမွန္ေဘာင္ေနာက္က ကပ္ထူစာရြက္ၾကားကေန ေျမပံုတစ္ခုနဲ႔ စာတစ္ေစာင္ ထြက္က်လာတာကုိ ေတြ႔လိုက္ရတယ္။
အဖိုးေရးခ့ဲတ့ဲ စာပါ... ...
စာ နဲ႔ ေျမပံုကုိေတာ့ ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး။
အၾကမ္းဖ်င္းမွတ္မိေနတာက.. ...
"ဒီေျမပံုအတိုင္းလိုက္ၾကည့္။ ငါမရိွတ့ဲေနာက္ ငါ့မိန္းမကုိ မ်က္ႏွာမငယ္ေစခ်င္ဘူး"... တ့ဲ။
ေျမပံုမွာျပထားတ့ဲအတိုင္း လုိက္ၾကည့္ၾကေတာ့ ရြာျပင္သခ်ဳႋင္းဇရပ္ရဲ႕ ေလွခါးခံုေအာက္ ျဖစ္ေနတယ္။
မတတ္ႏိုင္ဘူး တူးၾကရတာေပ့ါ။
ျပီးမွ ေလွခါးခံုကုိ အသစ္ျပန္လုပ္ေပးရမွာေပ့ါ။
တူးလိုက္ေတာ့ သံေသတၱာတစ္လံုး ေသာ့ခတ္လွ်က္ေတြ႔ရတယ္။
ေသာ့ကုိ ရုိက္ဖ်က္ျပီး အထဲကုိ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကတၱီပါစနဲ႔ ပတ္ထားတ့ဲ အဝိုင္းပံုစံ ပစၥည္းတစ္ခုကုိ ေတြ႔ၾကရျပန္တယ္။
ဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့... ...
ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့... ...
က်ေနာ္တို႔ ငယ္ငယ္ ေက်ာင္းမွာ သင္ခ့ဲရတ့ဲ ေၾကးမံုခံုး နဲ႔ ေၾကးမံုခြက္ဆိုတာထဲက 'ေၾကးမံုခြက္' (ျပဒါးသုပ္ထားတ့ဲ မွန္အခြက္) တစ္ခု ျဖစ္ေနတယ္။
ဟုတ္တယ္...
အဖြားက အဲဒီမွန္ကုိ ယူၾကည့္လုိ္က္ေတာ့ အဖြားမ်က္ႏွာ အၾကီးၾကီးျဖစ္သြားတယ္။
ေအာ္...
အဖုိး အဖိုး
သူေသရင္ သူ႔မိန္းမကုိ မ်က္ႏွာမငယ္ေအာင္ ထားခ့ဲတာကုိး။
ေသတာေတာင္ ေနာက္သြားေသးတ့ဲ အဖိုး...
မ်ဳိး နဲ႔ ရိုး နဲ႔ ပါဆို
.
.
.
သို၄ကန္ - ေပါက္ကရေရးတာပါ။
https://www.facebook.com/tholaykan